O książce: 1935 / Książka ta obejmuje trzy główne okresy działań bojowych czerwonych oddziałów Taman podczas wojny domowej: niezwykłe 500 -kilometrowy marsz w 1918 r. do wstąpienia do Armii Czerwonej, walki zimą 1919–1920. niedaleko Carycyna (obecnie Stalingrad) i w rejonie ul. Tichoretskiej i wreszcie udział w bohaterskiej operacji na tyłach białych desantowych oddziałów Ułagaja w sierpniu 1920 r. na Kubaniu. Najwięcej uwagi poświęca się pierwszemu okresowi. Dziesiątki tysięcy robotników, marynarzy, żołnierzy Armii Czerwonej, pracujących chłopów i Kozaków, kobiet, rannych i dzieci, walcząc z surową górską przyrodą, głodem i tyfusem, przeszło 500 km przez okrążenie wroga. Rozebrana, prawie bez broni, ale ogarnięta wspólnym pragnieniem zjednoczenia się z wojskami Republiki Radzieckiej, masa ta zmiotła opór najsilniejszego wroga niepowstrzymanymi i zdecydowanymi ciosami. Dwie inne bohaterskie kampanie Tamańczyków przyczyniły się do przywrócenia władzy radzieckiej na Kubaniu i całkowitego wypędzenia sił desantowych Wrangla. Kampania Tamańczyków, jeden z najbardziej uderzających epizodów wojny domowej, znalazła swoje artystyczne ucieleśnienie w tej historii „Żelazny strumień” A. Serafimowicza. Książka E. Kowtyukha przedstawia militarną stronę wydarzeń. Kwestie sytuacji politycznej i społeczno-gospodarczej poruszane są jedynie przelotnie. Mimo tego mankamentu książka cieszy się dużym zainteresowaniem, jako wspomnienia jednego z najwybitniejszych uczestników i przywódców kampanii tamańskich. Napisana prostym i pozbawionym sztuki językiem książka towarzysza Kowtiukha przywraca czytelnikowi bohaterskie dni wojny domowej.